Solución: Çözümleme
İçmek/Beber Yazmak/Escribir
Ben içiyorum Yo bebo Ben yazıyorum Yo escribo
Sen içiyorsun Tú bebes Sen yazıyorsun Tú escribes
O içiyor Él/Ella bebe O yazıyor Él/Ella escribe
Biz içiyoruz Nosotros/as bebemos Biz yazıyoruz Nosotros/as escribimos
Siz içiyorsunuz Vosotros/as bebéis Siz yazıyorsunuz Vosotros/as escribís
Onlar içiyor(lar) Ellos/as beben Onlar yazıyor (lar) Ellos/as escriben
Vocabulario/Sözlük
La familia/Aile
la familia:
aile
el padre:
baba
la madre: anne
el hermano: kardeş
la hermana: kızkardeş
el abuelo:büyükbaba
la abuela: anneanne
la tía: teyze
el tío: amca
la prima: kuzin
el primo: kuzen |
el hijo: oğul
la hija: kız
el nieto/la nieta: torun
el sobrino/la sobrina: yeğen
criar: yaratmak
querer a: sevmek
la esposa: koca
el marido: karı
los niños: çocukler |
la vida: yaşam
el nacimiento: doğum
nacer: doğmak
la infancia: çocukluk
el matrimonio: evli çift
casarse: evlenmek
la boda: düğün
trabajar: çalışmak
la vejez: ihtiyarlık
la muerte: ölüm
morir: ölmek
el funeral: cenaze töreni |
Ejercicio:
Ver la película "Babam ve oğlum" de Cagan Irmak.
Solución: Çözümleme
Afirmativo/Olumlu:
Yo soy alemán Yo soy alemana Ben Almanım
Tú eres alemán Tú eres alemana Sen Almansın
Él es alemán Ella es alemana O Alman
Nosotros somos alemanes Nosotras somos alemanas Biz Almanız
Vosotros sois alemanes Vosotras sois alemanas Siz Almansınız
Ellos son alemanes Ellas son alemanas Onlar Alman (lar)
Negativo/Olumsuluz kelimesi:
Yo no soy alemán Ben Almandeğilim
Tú no eres alemán Sen Almandeğilsin
Él no es alemán O Almandeğil
Nosotros no somos alemanes Biz Almandeğiliz
Vosotros no sois alemanes Siz Almandeğilsiniz
Ellos no son alemanes Onlar Almandeğil (ler)
Pregunta/Soru:
¿Soy yo alemán? Ben Almanım mı?
¿Eres tú alemán? Sen Alman mısın?
¿Es él alemán? O Alman mı?
¿Somos nosotros alemanes? Biz Alman mıyız?
¿Sois vosotros alemanes? Siz Alman mısınız?
¿Son ellos alemanes? Onlar Alman mı?
*Nótese que en caso de que coincidan dos vocales juntas se añade una "y" entre ellas.
Haber kipi: Indicativo
Şimdiki zaman: Presente
Kurallı fiil çekimi: Conjugación regular
İspanyolcada fiiller mastar takısı açısından üç gruba ayrılır: -ar, -er ve -ir ile biten fiiller.
Amar
(sevmek) |
Comer
(yemek) |
Vivir
(yaşamak) |
Persona |
amo |
como |
vivo |
Yo |
amas |
comes |
vives |
Tú |
ama |
come |
vive |
Él/Ella |
amamos |
comemos |
vivimos |
Nosotros/as |
amáis |
coméis |
vivís |
Vosotros/as |
aman |
comen |
viven |
Ellos/as |
En turco se llama el presente IYOR.
Se toma la raíz del verbo se añade el sufijo IYOR y posteriormente se añade el sufijo correspondiente a cada persona que coincide con el sufijo del verbo ser en presente. (Veáse lección 4). La concordancia de vocales será distinta, ya que en este caso es el iyor el que determina la vocal del último sufijo.
Sevmek (amar) |
Yemek (comer) |
Yaşamak (vivir) |
Persona |
seviyorum |
yiyorum |
yaşıyorum |
Ben |
seviyorsun |
yiyorsun |
yaşıyorsun |
Sen |
seviyor |
yiyor |
yaşıyor |
O |
seviyoruz |
yiyoruz |
yaşıyoruz |
Biz |
seviyorsunuz |
yiyorsunuz |
yaşıyorsunuz |
Siz |
seviyor
(lar) |
yiyor
(lar) |
yaşıyor
(lar) |
Onlar |
Negación/Olumsuluz kelimesi
NO + şimdiki zaman fiil Ejem: Yo no vivo aquí.
ME + IYOR + sufijo personal del verbo ser Ejem: Ben burada yaşmıyorum.
Ejercicio/Alıştırma
Escribir el presente del verbo
beber (
içmek) y del verbo
escribir (
yazmak).
Şimdiki zaman beber fiil ve escribir fiil yazmak.
Solución: Çözümleme
1.
a) İstanbul mu?
b) Bu salam değil, mi?
c) Bu akşam mı?
d) Alti mi?
e) Türk mü?
f) Kuşadasi güzel mi?
g) Dört mü?
h) Bu oda boş mu?
2.
bir iki üç dört beş altı yedi sekiz dokuz on
uno dos tres cuatro cinco seis siete ocho nueve diez
3.
Tú tienes
¿Tiene él?
Yo tengo
Nosotros tenemos
¿tenéis vosotras?
Ellos tienen
Usted tiene
Verbo ser/Ser fiil (kuralsız fiil)
Presente indicativo/Şimdiki zaman, haber kipi
Yo soy Ben...im
Tú eres Sen...sin
Él/Ella es O...
Nosotros/as somos Biz...iz
Vosotros/as sois Siz...siniz
Ellos/as son Onlar.../...ler
En turco se usa un sufijo para cada persona. Los verbos y tiempos siguientes se forman a partir de éste, por lo que es muy importante. Al atributo se le añade el sufijo del verbo ser.
Ejem:
Yo soy turco/Ben Türküm
Tú eres turco/ Sen Türksün
Él es turco/ O Türk
Nosotras somos turcas/Biz Türküz
Vosotros sois turcas/Siz Türksünüz
Ellos son turcos/Onlar Türk, Türkler
Negación/Olumsuzluk kelimesi
Yo
no soy inglés/Ben İngliz
değilim
Nosotros
no somos ingleses/Biz İngiliz
değiliz
Pregunta/ Soru
¿Es ella guapa?/O güzel mi?
¿No son guapos?/Onlar güzel değil mi?
¿Eres tú secretaria?/Sen sekreter misin?
En el caso de que al hacer la pregunta mi + sufijo del verbo ser, se junten dos vocales, se introduce en medio la letra "y".
Adjetivo/Sıfat
En turco el adjetivo no cambia, con el sufijo del verbo ser ya se indica persona y número.
İspanyolcada sıfatlar, isimlerde olduğu gibi eril ve dişil olup, tamamladıkları isimlere cins ve sayı bakımından uyarlar. Tekil sıfatların çoğul yapılmalarında, isimlere uygulanan kurallar geçerlidir.
Eril sıfatların dişil yapılmalarında ise şu kurallar uygulanır:
1)
-o ile biten sıfatlar
-a alır:
un hombre alto (uzun boylu bir adam)
una mujer alta (uzun boylu bir kadin)
unos muchachos altos (uzun boylu erkek çocuklar)
unas muchachas altas (uzun boylu kiz çocuklar)
2)
-an, -on, -or ile biten sıfatlara
-a eklenir:
traidor, traidora (hain)
holgazán, holgazana (tembel)
3) Bunların dışında kalanlar değişmez: fuerte (güçlü), belga (Belçikalı), marroquí (Faslı), fácil (kolay), gris (gri).
Ejercicio/Alıştırma
Alman: alemán
Ser alemán. Afirmativo, negativo y pregunta. Olumlu, olumsuzluk kelimesi ve soru.
Solución: Çözümleme
anahtarlar: las llaves
İrlandalılar: los Irlandeses
kuaförler: los peluqueros
sucuklar: los embutidos
polisler: los policias/las policias
Türkler: los turcos
denizler: los mares
pasaportlar: los pasaportes
Hay (Tener)/No hay (no tener): Var/Yok
-Merhaba.
-İyi akşamlar efendim.
-Bira var mı?
-Var.
-İki şişe lütfen.
-Buyurun, iki şişe bira.
-Ekmek var mı?
-Ekmek yok./Ekmek değil (niega una frase)
-Tabii.
-Tesekkürler.
-Hola.
-Buenas tardes señora.
-¿Hay cervezas?/¿Tienen cerveza?
-Sí hay cervezas./Sí, tenemos cerveza.
-Dos botellas, por favor.
-Aquí tiene, dos botellas de cerveza.
-¿Hay pan?/¿Tienen pan?
-No hay pan./No tenemos pan.
-Ok.
-Gracias.
En turco muchas veces el verbo tener se sustituye por var/yok, pese a que también signifique hay /no hay. Ejem:
Ben kitap var: Yo tengo un libro.
Yeşil zeytin var: Hay olivas verdes.
Para transformarlo en una pregunta, basta con añadir al final mi, mi, mu, mü. Problem var mı?/¿Hay algún problema?
Como siempre se añade el que rima con la vocal de la sílaba de la última palabra.
mı: viene después de ı, a
mi: viene después de i, e
mu: viene después de u, o
mü: viene después de ü, ö
Ispanyolcada var/yok hay/ no hay, tener/no tener.
Hay olivas negras: Siyah zeytin var. (Kişisiz fiil)
Sen bira var: Tú tienes una cerveza.
Ben:Yo
Sen:Tú
O: Él (oğlan)/ Ella (kız)
Biz: Nosotros (oğlanlar)/Nosotras(kızlar)
Siz: Vosotros/Vosotras
Onlar: Ellos /Ellas
Siz/Sizler:Usted/Ustedes
Tener (kuralsiz fiil)
Indicativo (Haber kipi)
Presente (Şimdiki zaman)
Yo tengo
Tú tienes
Él/Ella/Usted tiene
Nosotros/Nosotras tenemos
Vosotros/Vosotras tenéis
Ellos /Ellas/Ustedes tienen
Números:Sayılar
cero: sifir
uno: bir
dos: iki
tres:üç
cuatro:dört
cinco:beş
seis:altı
siete:yedi
ocho:sekiz
nueve:dokuz
diez:on
Ejercicios:Alıştırmalar
Rellenar los huecos con mı, mi, mu, mü.
(a) İstanbul ___?
(b) Bu salam, değil ___?
(c)Bu akşam ___?
(d) Alti ___?
(e) Türk___?
(f)Kuşadasi güzel ___?
(g) Dört ___?
(h) Bu oda boş ___?
Ordenar los números.Numaralar düzenlemek
sekiz on dört iki üç beş bir yedi altı dokuz
uno ocho cuatro diez cinco nueve tres seis siete dos
Tener fiil.Bütünlemek.
Tú ____
¿____ él?
Yo ____
Nosotros _____
¿____ vosotras?
Ellos _____
Usted _____
Saludos: Selamlar
Buenos días: Günaydın
Buenas tardes: İyi akşamlar
Buenas noches: İyi geceler
¡Qué pase un buen día!: İyi günler
Hola: Merhaba /Selam
Adiós: Güle güle (lo dice el que se queda)/Allah Ismarladık (lo dice el que se va)
Hasta luego/Hasta pronto: Hosça kal
¿Cómo estás?/¿Qué tal estás?: Nasılsın?
¿Cómo está?/¿Qué tal está?: Nasılsınız?
Estoy bien: Ben iyiyim
¿Y tú?: Sen nasilsin?
¿Y usted?: Siz nasılsınız?
Sí: Evet
No: Hayır
(Muchas) Gracias: Tesekkür ederim/Tesekkürler/ Sağ olun (más informal)
Por favor: Lütfen
Perdone: Pardon
Artículo: Tanım Edatı
İspanyolcada tüm isimler eril (masculino) ve dişil (femenino) olmak üzere iki cinse ayrılır ve bunlar tanım edatlarıyla belirlenir.
Tanım edatları belirli (definido) ve belgisiz (indefinido) olmak üzere iki türlüdür. Bunlar da tanımladıkları ismin sayısına göre tekil (singular) ya da çoğul (plural) olabilir.
|
Singular |
|
Plural |
|
Masculino |
Femenino |
Masculino |
Femenino |
Artículo
definido |
el |
la |
los |
las |
Artículo
indefinido |
un |
una |
unos |
unas |
Herhangi bir sıfat isim olarak kullanılırsa, cinssiz (neutro) tanım edatı "lo" ile belirlenir: malo (kötü), lo malo (kötü şey).
Vurgulu a- veya ha- ile başlayan dişil isimler, kakofoniye önlemek için, "la" yerine "el" tanım edatını alırlar: el águila, el hacha.
En turco, sin embargo, pocas veces se utiliza el artículo. En algunas ocasiones se utiliza el artículo indefinido singular "bir".
Ejemplos:
kalem yeşil: el bolígrafo es verde
kalem var: hay un bolígrafo
Masa büyük: la mesa es grande
Bu bir kalem: esto es un bolígrafo
Bir kalem var: hay un bolígrafo
Género: Cins
En turco las palabras no tienen género.
İspanyolcada isimler eril (masculino) ve dişil (femenino) olmak üzere iki türlüdür. Tanım edatları isimlerin cinsini tannmlar. Hangi isimlerin eril, hangilerinin dişil olduklarını gösterecek kesin kurallar yoktur, ancak genelde aşağıdaki kurallar geçerlidir:
1)
-o ile biten isimler eril,
-a ile bitenler dişildir: el camino (yol), el campo (kır), la montaña (dağ). Bu kuralın dışında kalanlardan en önemlileri el día (gün), la mano (el) ve -ma ile biten isimlerin büyük çoğunluğudur: el problema (sorun), el idioma (lisan).
2)
-e ve sessiz harflerle biten isimler genelde eril olmakla birlikte
-d ve
-z ile bitenlerin çoğu dişildir: el padre (baba), el carácter (karakter), el limón (limon), la paz (barış).
Número: Sayı
Tekil (singular) isimlerin, çoğul (plural) yapılmaları şu kurallara bağlıdır:
1) Vurgusuz sesli harf veya vurgulu
-e ile biten isimlerin sonuna
-s eklenir:
el vaso (bardak) los vasos (bardaklar)
el café (kahve) los cafés (kahveler)
la caja (kutu) las cajas (kutular)
2) Sessiz harfle veya vurgulu sesliyle biten isimlerin sonuna
-es eklenir:
el árbol (ağaç) los árboles (ağaçlar)
el jardín (bahçe) los jardines (bahçeler)
el jabalí (yaban domuzu) los jabalíes (yaban domuzları)
3)
-s ile biten ve son heceleri vurgulu olmayan isimler değişmezler: el lunes (pazartesi), los lunes (pazartersi günleri)
4)
-z ile biten isimlerde bu harf
-c-'ye dönüşür: la luz (ışık), las luces (ışıklar)
5) Bazı isimler her zaman çoğul olarak kullanılır: las tijeras (makas), las gafas (gözlük).
En turco el plural se hace añadiendo: -ler o -lar.
Esos sufijos se adicionan dependiendo de la vocal de la última sílaba, deben armonizar.
1)
-ler : armoniza con
i, e, ö, ü. Ejem:
gün (el día), günler (los días)
gece (la noche), geceler (las noches)
televizyon (la televisión), televizyonler (las televisiones)
2)
-lar: armoniza con
ı, a, o, u. Ejem:
akşam (la tarde), akşamlar (las tardes)
oda (la habitación), odalar (las habitaciones)
Cuando el sustantivo tiene un número delante de él, se utiliza el singular en vez de el plural. Ejem:
iki gün (dos días)
üç bira (tres cervezas)
yüz gram (cien gramos)
Ejercicio/İş:
Escribir en plural las siguientes palabras/Kelimeler çoğulda ve tekilde yazmak:
anahtar: llave
İrlandalı: Irlandés
kuaför: peluquero
sucuk: embutido
polis: policía
Türk: turco
deniz: mar
pasaport: pasaporte
El turco es un idioma proveniente del norte de Siberia forma parte de la familia altaica junto con lenguas como el uzbeko, el uigur (China), tártaro, azerí (Azerbayán) , kazako (Kazajistán), kirguiz, turcomano (Turkmenistán). Debido a la islamización el idioma se fue influenciando por el persa y el árabe y, de hecho, se utilizó el alfabeto árabe hasta que en 1928, Mustafa Kemal Atatürk (fundador de la República de Turquía) lo cambió por el actual más acorde con los sonidos de la lengua. Durante el Imperio Otomano (1299-1918) se adoptaron elementos del griego, italiano, francés...
El turco utiliza una "armonía vocal", se basa en sufijos, el orden de las palabras en la oración es distinto y no existe diferencia de géneros
. Iremos explicándolo poco a poco.
İspanyolcada isimler eril (masculino) ve dişil (femenino) olmak üzere iki türlüdür.
Orden de las palabras en una oración/Düzen
sujeto + objeto + verbo
(turco)
özne + fiil+tümleç (İspanyolca)
Alfabeto
Aa
Bb
Cc
(como una "y" como "John" en inglés)
Çç
(como "ch")
Dd
Ee
Ff
Gg
Ğğ
(no tiene sonido, alarga el sonido de la vocal que le precede)
Hh
Iı
(se pronuncia como la "i" de cousin en inglés , como una u sin hacer un círculo con los labios)
İi
(se pronuncia como la "i" normal)
Jj
(como una "y", como en francés "Journal" o "Jacques")
Kk
Ll
Mm
Nn
Oo
Öö
(se pronuncia como la "ö" en alemán aunque un poco más abierta o "eu" en francés, i en "bird")
Pp
Rr
Ss
Şş
("sh")
Tt
Uu
Üü
(se pronuncia como la "ü" en alemán o la u de "tu" en francés)
Vv
Yy
Zz
(como una s fuerte)
İspanyol alfabesi
İspanyol alfabesindeki harfler, yazıldığı halde okunmayan h'nın dışında, daima aynı şekilde telaffuz edilir.
Sesli harfler |
Harfin adı |
Türkçe
okunuşu |
|
Aa |
a |
a |
|
Bb |
be |
Bu iki (B/V) harf
İspanyolcada aynı şekilde telaffuz edilir. Kelime içindeki
yerine göre iki türlü okunur: 1)Kelimenin
başında veya "m" ve "n" sessizlerinden sonra
Türkçedeki "b" gibidir.
2)Diğer hallerde, dudaklar birbirine çok yaklaştırılmakla
beraber tam olarak değmeyecek şekilde, "b" ile "v" seslerinin bir
karışımı olarak okunur.
|
|
Cc |
Ce |
Ardından gelen sesliye
göre iki ayrı ses verir:
1) "a","o", "u" seslilerinden önce "k" gibi okunur.
2) "e" ve "i" seslilerinden önce Türkçede
bulunmayan, İngilizcedeki "th" sesine benzer şekilde, dil dişlerin
arasına gelmek suretiyle peltek bir ses verir. |
|
Ch ch |
che |
ç |
|
Dd |
de |
d |
|
Ee |
e |
kapalı e |
|
Ff |
efe |
f |
|
Gg |
ge |
Kelime içindeki yerine göre iki
ayrı ses verir:
1)"a", "o", "u" seslilerinden veya "l" ve "r" sessizlerinden
önce Türkçedeki "g" gibi okunur.
2) "e" ve "i" seslilerinden önce kuvvetli bir "h" gibi okunur. |
|
Hh |
ache |
okunmaz |
|
Ii |
i |
i |
|
Jj |
jota |
Gırtlaktan
çıkan kuvvetli bir "h"sesi verir. |
|
Kk |
ka |
k |
|
Ll |
ele |
ince l |
|
Ll ll |
elle |
Bugün artık pek çok yerde "y" gibi
okunur olmuştur. |
|
Mm |
eme |
m |
|
Nn |
ene |
n |
|
Ññ |
eñe |
Arka arkaya "n" ve "y" şeklinde okunur. |
|
Oo |
o |
o |
|
Pp |
pe |
p |
|
Qq |
cu |
"e" ve "i"
seslilerinden önce ve daima u ile birlikte yazılarak "k" sesi
verir. |
|
Rr |
ere |
Kuvvetli bir "r"
şeklinde okunan bu harf, kelime başında veya "l", "n", "s"
sessizlerinden sonra daha da titreşimli olarak okunur. |
|
Ss |
ese |
s |
|
Tt |
te |
t |
|
Uu |
u |
u |
|
Vv |
uve |
Yukarıda b'de
açıklandığı gibi. |
|
Ww |
uve doble |
Yabancı
kökenli birkaç kelimede kullanılan bu harf "v" veya
İnglizcedeki "w" gibi okunur. |
|
Xx |
equis |
"ks" veya "gs" |
|
Yy |
i griega |
"y" veya "c" veya "j" |
|
Zz |
zeta |
"a", "o", "u" seslilerinden
önce peltek "th" sesi vermek üzere kullanılır. |
|